Skip to main content

In mijn boek Tweede lente, de overgang fabel of taboe vertelt Lynda haar verhaal en gevecht tegen de overgang en endometriose. Endometriose is een chronische ziekte waarbij weefsel dat lijkt op baarmoederslijmvlies voorkomt in de buikholte, lees meer op de website van Stichting Endometriose.

Lynda

Toen ik mijn eerste menstruatie kreeg was ik veertien. Trots rende ik naar de supermarkt om mijn eerste pakje maandverband te kopen. Toen kon ik nog niet vermoeden dat mijn menstruaties een onderliggende aandoening zouden voeden met hormonen. Soms menstrueerde ik wel twee weken achtereen en had ik erg veel pijn. Daarom ging ik op mijn vijftiende aan de pil.

Na een korte pilstop beviel ik op mijn eenentwintigste van een mooie gezonde dochter en een jaar later kreeg ik ook nog een prachtige lieve zoon. Een koningswens! Maar toen begon de pijn, extreme pijn, tijdens elke menstruatie. Uiteindelijk had ik altijd pijn, elke dag en elke nacht. Ik kon alleen nog maar op bed liggen met kussens in mijn rug en onder mijn benen.

Ik hield de pijn niet meer uit en ging naar de huisarts. Die zei: “Elke vrouw heeft menstruatiepijn, slik maar paracetamol.” Nog heel wat keren meldde ik me bij deze huisarts en ook op de huisartsenpost en de spoedeisende hulp. Steeds opnieuw werd ik weggestuurd.Dat was het begin van een jarenlange, eenzame en verdrietige zoektocht.

Dat was het begin van een jarenlange, eenzame en verdrietige zoektocht. Ik werd steeds zieker, we gingen scheiden. Uiteindelijk ging ik nog één keer naar mijn toenmalige huisarts om te vragen of hij me alsjeblieft een doorverwijzing wilde geven voor de gynaecoloog. Boos trok hij zijn lade open, krabbelde iets op een briefje voor de gynaecoloog en smeet het over tafel, waardoor het op de grond viel. “Het zit toch allemaal tussen je oren,” waren zijn laatste woorden. Ik raapte de verwijsbrief op en voelde me ontzettend verdrietig en totaal niet serieus genomen.

Ik was 27 toen ik me in het ziekenhuis meldde voor een inwendig onderzoek. Ik kreeg de diagnose endometriose. De gynaecoloog keek verbaasd dat ik nog op eigen kracht naar het ziekenhuis had kunnen komen. Drie maanden later werd ik geopereerd. De operatie duurde zes uur en daarbij werden het endometriose weefsel, een deel van de vaginahals en een deel van mijn dikke- en endeldarm verwijderd. Ik lag drie weken in het ziekenhuis en kreeg complicaties waardoor ik bijna het leven liet…

Endometriose is een chronische aandoening, waardoor ik steeds opnieuw geopereerd moest worden, in totaal zestien keer. Als gevolg van deze aandoening kreeg ik in november 2015 een permanente dunne darmstoma. Om de endometriose rustig te houden slikte ik hormonen, maar daardoor kreeg ik enkele TIA’s en een leveradenoom (een goedaardige tumor in mijn lever), die op een moeilijk te opereren plek zit.

En toen was daar ineens de overgang, zomaar, onaangekondigd. Ik was vijfenveertig.

Lees het hele verhaal van Lynda en 36 andere vrouwen in mijn boek Tweede Lente, de overgang fabel of taboe. Het boek kan je bestellen op mijn website of bij Bol.com.

Lynda, 51 jaar