Praten, huilen, lachen en spelen: in de safe space van UNICEF voelen Syrische vrouwen en meisjes zich vrij.
Er zijn vandaag vijftien vrouwen. Een stoer meisje van 20, enkele jonge moeders die er timide met hun baby bij zitten en een oudere dame die haar bijna volwassen dochter een beter leven gunt. Het lijkt een gezellig theekransje, maar als de deur dichtgaat blijkt dat het meer is.
Ik ben te gast in een safe space van UNICEF in Libanon. De veiligheid van deze ruimte zit niet in de stevigheid van het gebouw of in het feit dat deze Syrische dames hier veilig zijn na hun vlucht. Nee, de veiligheid schuilt erin dat mannen hier niet naar binnen mogen. Hier praten vrouwen met elkaar over hun bestaan, de spanningen in hun leven en het geweld dat ze ervaren.
En ik, ik kan alleen maar luisteren en fotograferen.
